Na Igrzyskach Europejskich 2023 w Polsce wywalczyła dwa złote medale. Okazała się najlepsza indywidualnie na skoczni normalnej i w konkursie drużyn mieszanych. Poza tym jest jedną z najbardziej doświadczonych zawodniczek w karuzeli Pucharu Świata Pań. Mowa o 33-letniej Jacqueline Seifriedsberger, która ma za sobą jeden z najlepszych sezonów w jej sportowej karierze.
Metryczka
Jacqueline Seifriedsberger przyszła na świat 20 stycznia 1991 roku w Ried im Innkreis, położonym w Górnej Austrii. Jest reprezentantką klubu SC Waldzell-Oberoesterreich i ma 158 cm wzrostu. Jej miejscem zamieszkania jest miejscowość Oberalm. Do jej hobby należą: siatkówka i muzyka.
Pierwsze kroki w karierze
Swój debiut na arenie międzynarodowej Austriaczka zaliczyła 13 sierpnia 2003 roku w Bischofshofen, kiedy to zajęła 11. miejsce w zawodach rangi FIS. W następnym sezonie do życia powołano Puchar Kontynentalny kobiet. Konkurs inaugurujący nowopowstały cykl odbył się 23 lipca 2004 roku w Park City, a bohaterka wpisu uplasowała się w nim na 8. pozycji. Na pierwsze podium w tych rozgrywkach czekała do 1 marca 2006 roku, współdzieląc 3. lokatę z Jessicą Jerome w Zao.
Kilka tygodni wcześniej, 15-letnia wówczas skoczkini, po raz pierwszy wystartowała na mistrzostwach świata juniorów. Debiut na tej imprezie wypadł całkiem przyzwoicie, ponieważ Seifriedsberger doskoczyła do 6. miejsca. Rezultat ten powtórzyła rok później w Tarvisio, lecz tym razem jej strata do czołówki była znacznie mniejsza.
Pierwsze sukcesy
Kampania 2007/2008 okazała się bardzo udana dla młodziutkiej zawodniczki z Austrii. Latem wskoczyła na najwyższy stopień podium podczas Pucharu Kontynentalnego w niemieckiej miejscowości Poehla.
To, co najważniejsze nadeszło jednak w lutym w Zakopanem. Jacqueline została mistrzynią świata juniorek! Na Średniej Krokwi po zaciętej walce pokonała drugą Elenę Runggaldier oraz trzecią Katję Pozun. Do tego trzeba jeszcze wspomnieć o 3. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego, w którym zgromadziła 801 punktów.
Sezon 2008/2009
Kolejny sezon nie był już tak pomyślny dla Austriaczki. Nie obroniła tytułu na Mistrzostwach Świata w Szczyrbskim Jeziorze, zajmując 5. miejsce.
Rok 2009 to jednak przede wszystkim czas pierwszej rywalizacji skoczkiń na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym. Podczas tego historycznego wydarzenia w Libercu, Jacqueline Seifriedsberger wylądowała na 12. pozycji.
W Pucharze Kontynentalnym także nie powtórzyła sukcesu sprzed roku, albowiem cykl zakończyła jako 7. zawodniczka klasyfikacji generalnej.
Sezony 2009/2010-2010/2011
Sezon 2009/2010 obył się bez żadnych spektakularnych występów Jacqueline Seifriedsberger. W Pucharze Kontynentalnym ani razu nie zameldowała się w czołowej trójce, a na Mistrzostwach Świata Juniorów w Hinterzarten musiała zadowolić się 6. pozycją.
Następna kampania rozpoczęła się dla niej znakomicie, ponieważ zaliczyła dublet w sierpniowych zawodach Pucharu Kontynentalnego w Oberwiesenthal. W następnych konkursach jeszcze wielokrotnie wskakiwała na podium zarówno latem, jak i zimą. Przełożyło się to na wysokie 5. miejsce w zestawieniu łącznym, gdzie Austriaczka zapisała 629 punktów.
Fiaskiem zakończył się dla sportsmenki występ na Mistrzostwach Świata w Oslo, gdzie nie awansowała do drugiej serii, notując 32. wynik.
Sezon 2011/2012, czyli początki w Pucharze Świata
Zimą 2011/2012 rozegrano po raz pierwszy w historii cykl Pucharu Świata kobiet w skokach narciarskich. Historia została napisana 3 grudnia 2011 roku, kiedy to na normalnej skoczni w Lillehammer zawodniczki zadebiutowały w zawodach najwyższej rangi. Wśród nich znalazła się 20-letnia Jacqueline Seifriedsberger, która odnotowała 13. wynik dnia.
12 lutego 2012 roku Austriaczka otworzyła listę podiów w Pucharze Świata, zajmując 3. miejsce w Ljubnie. Seifriedsberger odpuściła sobie jedynie konkursy w Zao, pozostałe kończąc wielokrotnie w Top 10. Ostatecznie, 327 oczek dało jej 11. pozycję na koniec sezonu.
Sezon 2012/2013
Następny sezon Jacqueline Seifriedsberger zaczęła od triumfu w letniej edycji Pucharu Kontynentalnego, w skład którego wchodziły zaledwie dwa konkursy w Lillehammer. Austriaczka zajęła w nich odpowiednio 1. i 2. miejsce. Ponadto udało jej się również stanąć na najniższym stopniu podium podczas Letniego Grand Prix w Courchevel.
Skakanie na śniegu rozpoczęła od stabilnych występów, na miarę czołowej dziesiątki, w Lillehammer, Soczi i Ramsau. Pierwsza lokata w Top 3 przyszła wraz z nowym rokiem. 5 stycznia 2013 roku w Schonach dostąpiła zaszczytu stanięcia na jednym schodku, wspólnie ze swoją wieloletnią kompanką z drużyny-Danielą Iraschko.
W następnych startach Austriaczka nie zwalniała tempa. Już tydzień później, powtórzyła swój sukces w Hinterzarten, a potem zaliczyła wspaniałą serię startów w Japonii. W kraju kwitnącej wiśni Jacqueline 4 razy z rzędu znalazła się na piedestale. Po raz pierwszy mogła unieść ręce w geście triumfu 3 lutego, kiedy zwyciężyła na Miyanomori w Sapporo. Pozostałe konkursy na dalekim wschodzie kończyła jako druga.
Po tych cudownych występach przyszła pora na Mistrzostwa Świata w Val di Fiemme, które to okazały się kolejnym pasmem sukcesów dla omawianej skoczkini. Z Doliny Płomieni wywiozła 2 medale. Indywidualnie uległa jedynie Hendrickson i Takanashi, zaś w konkursie mikstów wraz z zespołem sięgnęła po srebrne krążki. Czwórka: Chiara Hoelzl, Thomas Morgenstern, Jacqueline Seifriedsberger i Gregor Schlierenzauer uplasowała się za plecami zwycięskiej Japonii.
Po czempionacie we Włoszech dokończyła sezon dwoma trzecimi lokatami w Trondheim i Oslo. Wskutek absencji podczas zmagań w Ljubnie w klasyfikacji generalnej zajęła 4. miejsce ze stratą 6 punktów do Coline Mattel. Nie zmienia to jednak faktu, że był to najlepszy sezon w karierze Austriaczki, co do dziś nie uległo zmianie.
Niespełnione marzenie
Zima z igrzyskami olimpijskimi w Soczi rozpoczęła się solidnie dla Jacqueline Seifriedsberger, jako że na 100-metrowej skoczni w Lillehammer zainaugurowała sezon 5. miejscem.
Dwa tygodnie później, musiała jednak odłożyć marzenia o olimpijskim debiucie. W Hinterzarten przydarzył jej się bardzo brzemienny w skutkach upadek, albowiem stwierdzono u niej zerwanie przednich więzadeł krzyżowych oraz naruszoną łąkotkę. Oznaczało to, iż zawodniczkę czekała długa rekonwalescencja, która wykluczyła jej starty do końca sezonu.
Biorąc pod uwagę przebieg kolejnych lat w jej karierze, Austriaczka straciła prawdopodobnie swoją najlepszą szansę na olimpijski medal.
Powrót po kontuzji
Jacqueline Seifriedsberger powróciła na skocznię we wrześniu 2014 roku. Sezon zimowy rozpoczęła zgodnie z planem w Lillehammer, gdzie przypadła jej 7. pozycja. Był to doskonały rezultat, zważywszy na duże zaległości w przygotowaniach.
Następne konkursy pokazały jednak, że reprezentantka Austrii nie jest w tak dobrej dyspozycji, jak przed urazem. Miejsca w czołowej dziesiątce przeplatała z tymi w drugiej. Do końca sezonu próżno było jej szukać na podium, choć w Sapporo i dwukrotnie w Oberstdorfie znalazła się tuż za nim.
Główna impreza sezonu, jaką były Mistrzostwa Świata w Falun, tym razem zakończyły się dla niej bez zdobyczy medalowej. Indywidualnie sklasyfikowano ją na 7. miejscu, a w konkursie drużyn mieszanych Austria finiszowała 4.
Pierwsza zima po kontuzji to 9. pozycja w klasyfikacji generalnej dla Jacqueline Seifriedsberger i 370 punktów na koncie.
Sezon 2015/2016
Seifriedsberger powróciła na podium w zawodach najwyższej rangi we wrześniu 2015 roku, zajmując 3. miejsce podczas konkursu LGP w Ałmatach. Zimę także zaczęła z wysokiego poziomu, jako że nie opuszczała najlepszej dziesiątki. Kwestią czasu było zajęcie przez nią dekorowanego miejsca, co dokonało się na uwielbianej przez nią normalnej skoczni w Sapporo. Zaszczytu tego dostąpiła także w Hinzenbach i Ałmatach.
Bardzo równa dyspozycja, utrzymywana przez prawie 3 miesiące rywalizacji, zapewniła jej ponownie pechowe 4. miejsce na koniec sezonu.
Sezon 2016/2017
Ten sezon Seifriedsberger rozpoczęła od dobrych regularnych występów, które były dla niej charakterystyczne poprzedniej zimy. Zarówno w Lillehammer, jak i Niżnym Tagile wskoczyła na pucharowe podium.
Z biegiem czasu zaczęła prezentować gorszą dyspozycję, gdyż coraz bardziej zadomowiała się w drugiej dziesiątce rywalizacji. Wraz z nadejściem domowych zmagań w Hinzenbach, Austriaczka rozpoczęła proces odbudowy formy. Już do końca sezonu nie opuściła Top 10, choć znakomitych startów z Norwegii i Rosji już nie powtórzyła. Dzięki Mistrzostwom Świata w Lahti do swojej gabloty dorzuciła srebrny medal za zmagania mikstów.
Finalnie, 544 punkty ulokowały ją na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej.
Sezon 2017/2018
Nie po myśli Jacqueline Seifriedsberger wypadła zima z igrzyskami olimpijskimi, lecz tym razem powodem okazała się słabsza dyspozycja sportowa. Sportsmenka na dobre zadomowiła się w drugiej dziesiątce stawki. Jej najlepszym rezultatem tego okresu były 10. lokaty w Rasnovie i Oslo.
12 lutego 2018 roku w wieku 27 lat zaliczyła długo wyczekiwany debiut na imprezie czterolecia. W Pyeongchang po skokach na 93 i 92 metry przypadła jej 13. pozycja.
Sezon 2018/2019
Kto myślał, że następny sezon przyniesie powrót Jacqueline do światowej czołówki, ten był w błędzie. Austriaczka notowała jeszcze gorsze rezultaty. Na przestrzeni całej kampanii zaliczyła dwa konkursy, w których nawet druga seria była dla niej nieosiągalna. Do najlepszej dziesiątki zawitała dopiero w trakcie weekendu kończącego Puchar Świata w Czajkowskim, gdzie dwukrotnie znalazła się pozycję za lokatą premiowaną podium. Dobre skoki na rosyjskiej ziemi pozwoliły jej zająć 7. miejsce w inauguracyjnej edycji turnieju Blue Bird.
Pomimo tak przeciętnego sezonu, do swojej kolekcji dopisała srebrny medal wywalczony w konkursie drużynowym pań podczas Mistrzostw Świata w Seefeld. Ekipa Austriacka w zestawieniu: Pinkelnig, Seifriedberger, Hoelzl i Irascho-Stolz uległa tylko Niemkom.
Sezony 2019/2020 – 2020/2021
Kolejny sezon nie przyniósł wyczekiwanego przełomu. Seifriedsberger ponownie prezentowała się solidnie, lecz bez błysku. Najczęściej przyszło jej okupować lokaty w drugiej dziesiątce z pojedynczymi wycieczkami do Top 10. Co więcej, w trakcie ostatnich zawodów w sezonie zaliczyła upadek i zerwała więzadła krzyżowe przednie w lewym kolanie, co opóźniło jej przygotowania do następnej zimy.
Ostatecznie Austriaczka i tak nie pojawiła się na listach startowych w sezonie 2020/2021, gdyż w lutym 2021 roku nabawiła się zerwania łąkotki podczas treningów w Planicy.
Sezon 2021/2022
Sezon powrotny omawiana skoczkini zainaugurowała 10. i 6. miejscem w Niżnym Tagile. Były to znakomite lokaty, które dużo obiecywały przed kolejnymi etapami ówczesnej zimy. Jak się później okazało, w dalszej części wyścigu o Kryształową Kulę, jeszcze raptem trzykrotnie było jej dane zameldować się w czołowej dziesiątce. Pozostałe konkursy, Austriaczka kończyła w przedziale 11-20.
Niestety, tuż przed startem igrzysk olimpijskich w Pekinie, Jacqueline Seifriedsberger dotknął ogromny pech. Pozytywny wynik testu na koronawirusa wykluczył ją ze startu w Chinach.
Co najistotniejsze, w klasyfikacji generalnej domknęła pierwszą dziesiątkę. Był to jej najlepszy wynik od 5 lat.
Sezon 2022/2023
Cykl startowy na przełomie 2022 i 2023 roku przebiegł bez wielkich historii w przypadku Seifriedsberger. Zdecydowanie najlepiej w jej wykonaniu wypadły słabo obsadzone konkursy w Rasnovie, gdzie zajęła 9. i 8. miejsce.
Jedyny godny odnotowania sukces odniosła w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Planicy, gdzie nieoczekiwanie wskoczyła do składu w miejsce Marity Kramer. Analogicznie do czempionatu w Seefeld, austriacka czwórka sięgnęła po srebro, przegrywając z Niemkami.
Sezon 2023/2024
Przełom czerwca i lipca 2023 roku to jedne z najszczęśliwszych chwil w przygodzie Austriaczki ze skokami narciarskimi. W konkursie indywidualnym Igrzysk Europejskich na Średniej Krokwi wyrwała złoto z rąk Niki Prevc, o 0.3 punktu po skokach na 99 i 98,5 metra. Było to o tyle sensacyjne, gdyż ostatni sezon Pucharu Świata zakończyła na 21. pozycji. Dwa dni później, dołożyła do tego jeszcze medal z najcenniejszego kruszcu w rywalizacji mikstów.
Na Wielkiej Krokwi zakończyła zmagania na pechowym 4. miejscu, ale i tak mogła wyjechać z Polski niesamowicie szczęśliwa i pełna nadziei na powrót do najlepszej formy w sezonie 2023/2024.
I ta nadzieja bynajmniej nie okazała się płonna. 33-latka zaliczyła jeden z najlepszych sezonów w swojej karierze, za czym stoi 5. lokata w klasyfikacji generalnej, którą zagwarantowało jej 935 punktów. Podopieczna Bernharda Metzlera 5-krotnie wchodziła na podium. Co więcej, 3 lutego 2024 roku, a więc dokładnie 11 lat po jej pierwszej wiktorii dorzuciła drugą odniesioną w Willingen. Oprócz tego zajęła 3. miejsce w Oberstdorfie, była 2. i 3. w Hinzenbach, a w Lahti przypadła jej ponownie 2. pozycja.
Podsumowanie dotychczasowej kariery
Na chwilę obecną Jacqueline Seifriedsberger stanęła na stracie 194 konkursów Pucharu Świata. 19 z nich zakończyło się miejscem na podium, a dwukrotnie udało jej się odnieść triumf. Ponadto, 3 razy stała na schodkach w Letnim Grand Prix. Wzięła udział w 7 mistrzostwach świata, z których przywiozła 5 medali: 1 za konkurs indywidualny, 2 w konkursach drużyn mieszanych i 2 za konkursy drużynowe pań. Na igrzyskach olimpijskich pojawiła się raz w karierze.
Na zakończenie zapraszamy na nasze media społecznościowe – Facebook, Instagram, TikTok oraz Twitter.
źródła: www.fis-ski.com
