Dziś przeniesiemy się za południową granicę Polski do miasta Harrachov w Czechach. Dokładniej w zachodnią część malowniczych Karkonoszy, na północne zbocza Čertovej hory. Znajduję się tam kompleks skoczni Sportovní areál Čerťák.
Kompleks położony jest na zboczach szczytu Čertovej hory (1021 m.n.p.m.). Sportovní areál Čerťák składa się ze skoczni mamuciej K185 oraz czterech mniejszych obiektów: K125, K90, K70 i K40. Skupimy się głównie na największym z nich, jednakże całość wzbogacimy informacjami o pozostałych skoczniach.
Parametry skoczni
Punkt konstrukcyjny: 185 m
Rozmiar skoczni (HS): 210 m
Długość najazdu: 89 m
Nachylenie najazdu: 35°
Długość progu: 6,5 m
Nachylenie progu: 11°
Wysokość progu: 2,25 m
Nachylenie zeskoku: 34°
Historia kompleksu
W 1922 roku na górze Ptačinec powstała skocznia. Wstępnie umożliwiała ona ponad 30 metrowe skoki. Rekord obiektu po przebudowach ustanowił Niemiec Willy Dick lądując na 49 metrze. Na początku lat trzydziestych powstała kolejna skocznia, dzięki której można było oddać 70 metrowe skoki. Z powodu burzy w 1937 roku wieża na zeskoku została uszkodzona. W jej wyniku całość z czasem uległa zniszczeniu.
Pierwsza drewniana skocznia powstała w Čerťáku już w 1920 roku. Dobudowano do niej mniejszy obiekt, wskutek czego zostały one połączone. Dzięki temu mogły odbywać się na nich: Sudecko-Niemieckie Mistrzostwa, Młodzieżowe Mistrzostwa Niemiec oraz międzynarodowy konkurs “Teufelsberg-Sprungläufe” (zawody na diablej skoczni).
W 1955 roku kompleks przeszedł całkowitą przemianę. Wyprofilowano skocznie na K70, K50 oraz dodano K30. Trzecia z nich została pierwszą skocznią igielitową w Czechach. 4 lata później powstał nowy kompleks. W wyniku tego skocznią dużą stała się K90, średnią K70, a małą K40. Za kilkanaście lat do ich grona dołączył obiekt K125 oraz mamut K185.
Przebudowa mamuta
Čerťák został wybudowany w 1980 roku. Trzy lata później odbyły się tutaj Mistrzostwa Świata w Lotach. Niekorzystny wiatr często był przyczyną nieudanych lotów. FIS biorąc pod uwagę napływające skargi odnośnie upadków zawodników, zablokował skocznie. W tych okolicznościach postanowiono przebudować obiekt, uwzględniając w planie budowy wymagane kryteria. W rezultacie punkt K przeniesiono na 185 metr. Dodatkowo zamontowano siatki chroniące przed wiatrem podczas lotu.
Specyficzna budowa
Ochronę przed niekorzystnymi warunkami stanowi 120 metrowa zasłona. Problemem, z którym mierzą się skoczkowie, jest przede wszystkim dość silny, często zmieniający kierunek wiatr. W związku z tym obiekt nie należy do lubianych przez skoczków. Skocznia ma punkt konstrukcyjny zbliżony do Letalnicy w Planicy. Biorąc pod uwagę ten fakt, szansa na dalekie loty oraz pobicie rekordu powinna być bardzo duża. Dlaczego jednak tak nie jest? Skocznia posiada inny profil, nie dający możliwości oddawania tak dalekich skoków. Trenerzy i skoczkowie zwracają uwagę przede wszystkim na fakt, iż pierwsza faza lotu jest bardzo wysoka, w wyniku czego następuje mocne uderzenie powietrza.
Rekordy i rekordziści
| Imię i nazwisko | Odległość | Wydarzenie | Data | Kraj |
| Matti Hautamäki* | 214,5 m | MŚwL | 09.03.2002 | Finlandia |
| Thomas Morgenstern | 214,5 m | PŚ | 18.01.2008 | Austria |
| Jurij Tepeš | 220 m | PŚ | 03.02.2013 | Słowenia |
Na zakończenie zapraszamy Was do odwiedzenia naszych mediów społecznościowych: Facebook, Twitter i Instagram
źródło informacji: skisprungschanzen.com, wikipedia.org
żródło grafiki: skisprungschanzen.com
